Acudimos ao Café Cultural Auriense para gozar do concerto de Loita Amada que viñan presentando as cancións do seu novo disco “Rematou ou simulacro”.

 

O cantautor lucense Peitoescuro foi o artista invitado e o encargado de empezar a quentar o ambiente.

 

Descoñecido para un servidor, e para moitos dos que alí estabamos, causou unha moi grata impresión.

 

Acompañado unicamente da súa guitarra e o seu tremendo chorro de voz captou a atención dos que aínda buscabamos o noso sitio no local.

 

As súas cancións soaron intimas e persoais pero con forza, el mesmo defíneas como “Cantos de fervenza ou ritmo dás lúas”, e non lle queda nada mal.

 

 

Tras el tocáballe a quenda a Loita Amada. Jásper e compañía viñan presentando o seu segundo disco “Rematou ou simulacro” no que a banda dá un xiro máis rockeiro ao seu son pero sen perder a esencia que marcou o seu debut.

 

Nesta nova etapa sen Néveda Piñeiro acompañando a Jásper ás voces e percusións, aínda que continúa unida ao grupo ao encargarse do artwork do seu novo disco, e coa incorporación á batería de Amós, compañeiro de Jásper en Nao.

 

O resto da banda é a mesma que fixo gozaramos na súa anterior xira: María Prado e Xiana Naval aos ventos, voces e o que faga falta, Iván Barreiro á guitarra e Iván Bernárdez ao baixo.

 

Viñan presentar “Rematou o simulacro” e vaia se o fixeron, non se deixaron unha canción na recámara. Arrincaron con 'A nosa hora', un gran tema declaración de intencións, e continuaron coa potente 'Cadaver sen cabeza', o seu máis recente videoclip.

 

Antes de continuar cos temas deste segundo traballo chegoulle á quenda a 'O Naufraxio', a canción que foi a súa carta de presentación do seu disco debut “Viva a Loita Amada Revolucionaria”, aínda que cun son diferente a aquela primeira versión.

 

 

As sentidas 'Benditos nós', 'Perdoei' e a magnífica 'Conquistadores do pan' leváronnos ao ecuador do concerto no que fixeron bailar a todo o persoal con dúas versións populares italianas, 'Otto Ore', incluída no seu último disco, e a archiconocida 'Bella Ciao' que incendiaron aínda máis o Café Auriense.

 

A conexión entre a banda e o público é clave nos seus concertos e desde o primeiro acorde non deixouse de corear unha canción, de bailar e de gozar dun concerto que as dúas partes vivían coa mesma intensidade.

 

A rockanrolera 'Quen foi a nai de todas nós' e a intensa 'A soga' foron as outras dúas chiscadelas ao seu primeiro disco antes de entrar na recta final do seu concerto para a que gardaron algunhas xoias como 'Cartas non caderno' de Nao, que gozamos moito os que, como un servidor, coñecémoslles naquela época, e 'Unha Revolución', un dos mellores temas do seu último disco.

 

Daba a sensación de que podería acabar aquí a cousa pero aínda quedaban un par de poutadas máis. O persoal pedíaa e estaba claro que non podía faltar esta noite, 'Vampiros', a versión de Zeca Afonso que Nao interpretou no seu día con Banda Bassotti, fixo as delicias dos alí congregados que deixaron a garganta que lles quedaba cantandoa. O concerto rematou con 'Odio eterno ao fútbol moderno' con Jásper entre o público do Auriense nunha apoteose rockeira.

 

Unha gran noite que non por esperada foi menos grata e pracenteira. Seguiremos na Loita Amada.

 

Que non nos falte a música.